W znienawidzonym mundurze. Losy Polaków przymusowo wcielonych do wojska niemieckiego w okresie II wojny światowej
Dlaczego wcielano
Wcielenia 1940-1945
Wcielenia w liczbach
Czy wcielano do Waffen-SS?
Polacy obywatele III Rzeszy
W Polskich Siłach Zbrojnych
Pozostałe artykuły

Jerzy Bugaj (ps. Osypka)


Jerzy Bugaj (ps. Osypka)

Urodził się 6 kwietnia 1920 r. we wsi Bykowina na Górnym Śląsku (obecnie dzielnica Rudy Śląskiej). Przed wojną po ukończeniu szkoły powszechnej przyuczał się do zawodu tapicera. Mieszkał i pracował w Świętochłowicach. Po 1939 r. jego rodzina przyjęła volkslistę, a on sam - jako posiadacz III grupy - został powołany w 1942 r. do Wehrmachtu.

Szkolenie rekruckie odbył w 2 kompanii 86 zapasowego zmotoryzowanego batalionu strzelców (2 Kompanie, Schützen Ersatz-Bataillon [motorisiert] 86). 19 maja 1942 r. przeniesiono go do 5 kompanii 86 pułku strzelców (5 Kompanie, Schützen-Regiment 86), podporządkowanego 10 Dywizji Pancernej (10 Panzer-Division), stacjonującej wówczas we Francji i przygotowującej się do przerzucenia do Afryki. Po okresie szkolenia został w grudniu 1942 r. przerzucony do Tunezji, zostając tym samym żołnierzem słynnego Deutsches Afrika Korps. Na pustyni walczył do kwietnia 1943 r. Jego pułk nosił wówczas nazwę 86 pułku grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 86).

7 kwietnia 1943 r. Bugaj poddał się amerykańskim żołnierzom. Do niewoli trafił w stopniu Gefreitera. Znalazł się w pierwszej grupie wehrmachtowców, którzy zgłosili się do Wojska Polskiego. Przerzucony do Wielkiej Brytanii, 29 lipca 1943 r. został wcielony do Polskich Sił Zbrojnych. Aby zabezpieczyć siebie i swą rodzinę przed ewentualnymi represjami, przyjął pseudonim Jerzy Osypka. Od 9 listopada 1943 r. służył w kompanii administracyjnej 8 baonu strzelców 1 Dywizji Pancernej. 14 czerwca 1944 r. został przeniesiony do dywizyjnej 11 kompanii saperów. Z "maczkowcami" przeszedł cały szlak bojowy przez Francję, Belgię, Holandię, zakończony tryumfalnym wkroczeniem do Niemiec. Po wojnie stacjonował z dywizją na okupacji. Zdemobilizował się 19 kwietnia 1947 r. w stopniu starszego szeregowego. Odznaczono go brytyjskimi medalami pamiątkowymi: 1939-1945 Star, War Medal 1939-1945 oraz France and Germany Star.

Po wojnie osiedlił się w Holandii, w Bredzie, którą wyzwalali polscy żołnierze. Prowadził sklep meblarski. Zmarł na białaczkę 29 października 1958 r., w wieku zaledwie 38 lat. Pochowany został na cmentarzu w Bredzie. Był żonaty, osierocił dwójkę dzieci.


Wojciech Zmyślony


Źródła:

  • przebieg służby z Deutsche Dienststelle (WASt)
  • materiały otrzymane dzięki uprzejmości Pana Alberta Bugaja
Biogramy wcielonych
Relacje i wspomnienia
Album fotografii
Archiwa - gdzie szukać?
Literatura tematu
Polecane linki
Podziękowania
Strona główna
Ostatnio dodane
Księga gości



W znienawidzonym mundurze. Losy Polaków przymusowo wcielonych do wojska niemieckiego w okresie II wojny światowej